Rob van Niekerk
1958 – 2025

Lieve Rob,

19 was ik en ik mocht Paint a Future begeleiden tijdens de toer. Ik was eigenlijk heel bang, ging ik dit nu in m’n eentje doen? Daar stond ik op de kade bij Poolster en deze grote man met zwart witte schoenen denderde voorbij. ‘Ik ben Marjon’, dat was leuk voor me zei jij. Vlug zei ik er maar achteraan wat ik kwam doen, een blik van herkenning en meteen daarna een warm welkom…

Dit moment is nog vaak naverteld, net als dat jij mijn vader aan de telefoon kreeg. (Vaste lijn, mobieltjes hadden we nog niet). ‘En wie bent u dan?’ Dat was jij niet gewend, dat vaders eerst eens even wilden weten wie jij was voordat je hun dochter aan de lijn kreeg. Want bij Horizontoer kon en mocht álles. Het kwam goed, je mocht met me praten en Horizontoer heeft als een rode draad door mijn leven gelopen. En jij? Jij was er altijd. Dat eerste jaar, 2004, leerde ik je kennen te midden van je gezin; lieve Sonja, Yoris en Yetske, Zjoske met mini stelten en ontdeugende Yesse (plofkop!). Wat was ik onder de indruk van alles.

Jullie festival heeft mijn leven onuitwisbaar aangeraakt, ik vond er mijn liefde voor de platbodems, ik vond er liefde en vaak een knuffel van jou, fijne gesprekken en heel veel intens plezier. Ik werd er (wereld)wijzer, vond er ‘mijn mensen’ en kreeg meer zelfvertrouwen.

Ondertussen was ik ook wel eens kritisch, ik las deze week nog een mailwisseling uit 2008 waarin je de dialoog met respect aanging. Dat gaf me vertrouwen als jong mens.

Vele toers volgden en we zijn elkaar nooit helemaal uit het oog verloren. Af en toe een appje in de Corona jaren. 30 juli 2023 postte je een Facebook bericht over Horizontoer waaronder het hélemaal losging. Zoveel enthousiasme, jij greep deze kans om te gaan bellen en langzaam maar zeker groeide er een nieuw team dat in 2024 een weer een geweldige toer neerzette.

Jij had wel een theorie betreft dit succes ‘weet je Marjon, het is zo goed omdat ik me er nu eens niet mee bemoeid heb’ ❤️ We weten dat dit niet alleen maar zo was, want achter de schermen had je de steunende woorden of die ene goeie connectie!

Gelukkig waren ze er in 2024 weer, de knuffels op de kade. Wat had ik ze nodig en wat wist jij dat goed.

Ik genoot ervan om jou te zien als vakantieganger op het festival, samen met Sonja genietend van alles om je heen en ik had jou er zo graag nog 100x bij willen hebben.

Lieve Rob, ik koester de vele mooie momenten, de mooie herinneringen.

Mijn hart gaat uit naar Sonja, Zjoske, Yoris, Yetske en Yesse hun partners en gezinnen. Ik wens hun heel veel kracht en steun bij elkaar.

Jarenlang kwam de horizontoer op Texel.

Rob werd door ons 'De Indiaan' genoemd. Een kleurrijk eigen mens met een mooie open blik, zonder kapsones.

Een uitermate markante man, altijd samen met zijn lief aan zijn zijde.

Áltijd de herkenning, elk jaar opnieuw, leuke gesprekken, een drankje uitwisselen op het terras. Een vriendin vaarde dikwijls mee (Aaltje), het hele concept zat zo goed in elkaar, talentvolle artiesten, je zag Rob zichtbaar genieten van zoveel saamhorigheid, onmiskenbaar herkenbaar tussen het -ook volop genietend- publiek. En dan altijd weer de glimlach en de zwaai.

Geboren op dezelfde dag, las ik. Een pure ram was hij zeker.

Wat een leegte laat hij jullie na, verbijsterend, machteloos... maar hij zal niet vergeten worden, sommige mensen laten diepe indruk achter. Het leven volop geleefd, samen met jullie indrukwekkende en mooie herinneringen gemaakt..koester deze.

Ik wens Sonja, de (klein)kinderen, en andere dierbaren onnoemelijk veel kracht toe, voor nu , bij het afscheid- en volgende zware momenten.

Lieve groet vanaf Texel, Yvette

Lieve Rob,

Ik was net 18, wilde heel graag mee met horizontoer en dacht; ik ga maar gewoon, helemaal alleen. Ik deed heel erg mijn best om niet te laten zien dat ik het doodeng vond. Horizontoer was als thuiskomen, na die keer ging ik de daaropvolgende keren weer mee. Ik heb zó ontzettend veel geleerd daar. Gewoon, van mens zijn en dicht bij jezelf blijven, daar was jij heel goed in.

Ik ben van hoog naar laag, van links naar rechts gevlogen de afgelopen jaren, je bent er echt altijd geweest. Je zag me, in het grootse en het kleine, vooral het kleine.

Dank je wel Rob, voor het vertrouwen in mij; als mens zijn, ook als ik dat soms kwijt was.

Je bent in zo ontzettend veel mensen hun hart gaan zitten en ik hoop dat dat troost biedt voor Sonja, Zjoske, Yetske, Yesse & Yoris.

Veel liefs, Berber

Rob was een vast punt in mijn tijd als frontman van Bluesmasters (later BMaster). Door zijn drive wist hij mij op hogere hoogten te krijgen als performer. Man, ik ga jou en je fantastische schoenen missen!

Lieve lieve Rob,

Het is een gek idee dat zonder jouw wilde ideeën mijn leven er zo anders had uitgezien. Horizontoer is jarenlang een heel groot onderdeel van mijn leven geweest; dat gekke, heerlijk onpraktisch festival waarin niets onmogelijk was, de vrijheid allesomvattend en iedereen mocht zijn zoals je bent. Eigenlijk een festival precies zoals jij bent. Toen ik samen met Marrit begon als presentator hadden we nul ervaring en je liet ons gelijk die eerste toer weten dat je volledig achter ons stond. Bij het laatste optreden op Ameland greep je zelf de microfoon en gaf ons een enorme kikker-knuffel cadeau. De jaren erna bleef ik bij Horizontoer en werd ik zelf onderdeel van de organisatie. Jij trok je juist steeds meer terug, het was aan ons om de kar nu te trekken. Het voelde alsof ik onderdeel mocht worden van een hele grote vanzelfsprekende familie. Ik leerde er zoveel: praktische organisatieskills maar vooral heel veel levenslessen. Tijdens één van de horizontoer-edities ontmoette ik de liefde van mijn leven. Inmiddels is er ook een Horizontoer-baby. Het blijft een gek idee dat dit er misschien allemaal niet was geweest zonder dat wilde idee van jou en Sonja; Horizontoer!

Rob was een grootheid in vele dingen, groots in zijn manier van leven vooral. Het zal een hard gemis worden voor dit festival om uit te varen zonder jou!

Lieve Sonja, Zjoske, Yesse, Yoris en Yetske, ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd. Jullie hebben allemaal iets van zijn grootsheid meegekregen en zijn inspirerende mensen, ik hoop dat jullie je gedragen voelen door al die warme herinneringen die mensen met jullie delen.

Veel liefs, Ursel

Rob kun je niet beschrijven.

Als je geluk hebt, mag je Rob ervaren.

Hij is éen van de meest bijzondere mensen die ik in mijn leven heb ontmoet en ik ben zo dankbaar dat ik een stuk van de reis samen met hem (en Sonja) heb mogen afleggen. Wat een prácht mens!

Er konden 100 problemen zijn, maar als Rob er was, kwam alles goed. Hij inspireerde iedereen om hem heen, duwde mensen naar voren, trok de kar en achter de schermen zorgde hij voor wat vaak alleen hij zag dat nodig was.

Hij zat vol levenlust, humor, creativiteit en liefde. Onvoorwaardelijke liefde voor Son, zijn kinderen, liefde voor kunst, muziek, voor mensen en voor authenticiteit.

Wars van bullshit.

7x ben ik mee geweest op Horizontoer, heb een tijdje geholpen in de organisatie van dit mooie festival en heb daarbuiten ook prachtig mooie momenten samen met Rob en Sonja beleefd. Een rijkdom, sommige mensen maken direct een onuitwisbare indruk en die sluit je voor altijd in je hart. ❤️

Door Rob hebben vele mensen hun levensweg aangepast naar datgene waar ze het diepst naar verlangden.

Hij had de gave om dat bloot te leggen, zelf-opgetrokken barrières met 1 woord of met 1 vraag te laten verdwijnen en hij gaf het rotsvaste vertrouwen dat je het kon, dat je als vanzelfsprekend alles kon.

Ik heb vele mensen hun leven zien veranderen na Horizontoer, zo'n impact dat zijn way of life had.

Zijn gevoel voor vrijheid was eindeloos.

En vrijheid was voor hem niet onderhandelbaar.

Door zijn gevoel van vrijheid zijn honderden mensen bevrijd van hun zelf opgelegde kettingen. En hebben vele jonge mensen een prachtig mooie start gehad in hun jong volwassen leven, hebben vele mensen de ervaring van hun leven beleefd en vele mensen is nieuw leven ingeblazen.

Hij gaf je het gevoel dat je grenzeloos in jezelf kan vertrouwen, zonder ook maar iets terug te verwachten.

Hij en Sonja hebben zoveel gegeven en mensen hebben ook zoveel terug gegeven, want beide zijn als vanzelfsprekend, vol liefde en vooruitgang.

Er valt zoveel te vertellen over Rob, iedereen heeft wel een bijzonder verhaal met betrekking tot hem.

Rob maakte bij iedere ontmoeting diepe indruk.

Ik ben enorm dankbaar om hem in mijn leven gehad te hebben.

Ik koester de gesprekken, de jaarwisselingen, de uitputtende Horizontoers, de verjaardagen en vieringen.

Ze hebben me gered na een moeilijke tijd en ze hebben me op de juiste koers gebracht voor de rest van mijn leven.

Dat is van onschatbare waarde.

En dat hij er niet meer is, is een groot verlies, voor heel veel mensen.

Was de wereld maar vol van mensen zoals Rob!

Dag Rob, je laat een grote leegte achter, vol van liefde en herinneringen!

Op 1 augustus 2023 stuur ik een enthousiast bericht naar Rob van Niekerk naar aanleiding van zijn bericht over mogelijk weer Horizontoer; "Hoe kan ik helpen om Horizontoer weer door te laten gaan"!? :) Dat werd samenwerken met Rob als aanjager van het vlot trekken van de Horizontoer vloot en er kwamen naar gelang steeds meer mensen bij... allemaal mensen uit het netwerk van Rob en met een warm hart voor Horizontoer. Op een gegeven moment zegt Rob dat hij met raad en daad op de achtergrond voor ons klaarstaat, in vertrouwen dat we het met dit team voor elkaar zouden krijgen.... en dat deden we! Horizontoer vaart in 2024 weer! En Rob en Sonja zijn er bij!

Beste Rob, je bent er nu niet meer. Tijdens de tour zag ik te weinig kans om jou en Sonja te spreken... druk druk druk... die kans komt nog wel... En die kans om je beter te leren kennen is nu voorbij. Nu je er niet meer bent en lees ik de verhalen van de mensen die jou beter hebben gekend, herken ik daarin veel van waarin je mij ook hebt geraakt; het geven van vertrouwen, een kans, een nieuw pad in mijn leven, het leren kennen van mooie mensen, verbinding en samen, het feest van Horizontoer.

Beste Rob, we zullen met liefde en in jouw geest verder zorgdragen voor Horizontoer. We hebben de wind weer in de zeilen. Dank. Rust zacht...

Mijn gedachten gaan uit naar degenen die het dichtst bij jou staan; je geliefden, naasten en dierbaren. Sterkte.

Er stond een naam in het zand en als je heel goed keek, dan bleven de letters tussen veel van wat al lang was weg-ge-ebt nog heel lang uitgeschreven. Het ga je goed!

Rob van Niekerk, godfather van de Horizontoer en strandkunstenaar van Terschelling, is op 66-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een ernstige hersenbloeding. Hij was een flamboyant, creatief en aimabel mens.

Ik ben blij dat ik hem heb gekend en met hem heb mogen samenwerken.

Dit beeld van hem, in die rode outfit, dansend aan boord van dat Horizontoerschip tijdens het droogvallen, staat in mijn geheugen gegrift.

Dag Rob. Goeie laatste reis en tot ooit misschien…

Alle sterkte voor Sonja, hun kinderen en kleinkinderen en andere dierbaren. 😢

Wat een mooie bevlogen man vol verhalen waar ik afgelopen jaar van mocht genieten ! Dag lieve Rob……er komt een ster in onze hemrl